Desmoglein 1 Testi / Desmoglein 3 Testi
Pemfigus vulgarisin’in belirleyicisi olan Desmoglein 1 Testi / Desmoglein 3 Testi Laboratuvarımızda Çalışılmaktadır.
Pemfigus, deri ve mukozalarda bül oluşumuyla seyreden, bağışıklık sistemi hastalığıdır.
Pemfigus, bağışıklık sisteminin, kişinin kendi doku ve hücrelerine karşı savaşması sonrasında ortaya çıkan hastalıklardan birisidir.
Bulaşıcı bir özelliği olmayan Pemfigus deride ve ağızda olan ancak bazen burun içerisinde, boğazda, gözlerde ve cinsel organlarda da olabilen, yanık benzeri içi sıvı dolu kabarcıklar şeklinde başlayıp bunların kısa sürede patlayıp açılması ile üzeri kabuklanan yüzeysel yaralar şeklinde seyreden önemli bir deri hastalığıdır.
Pemfigus vulgarisin en önemli bulgusu, keratinosit hücrelerinin yüzeyine karşı oluşan IgG cinsi otoantikorların tesbitidir. Pemfigus vulgaris’li hastaların hepsinde anti desmoglein 3 ( AD3 ) antikoru vardır ve bu hastaların bir kısmında anti desmoglein 1 ( AD1 ) antikor da vardır. Pemfigus vulgarisin’in belirleyicisi olan Desmoglein 1 ve 3 Testi Laboratuvarımızda Çalışılmaktadır.
Desmoglein 1 Testi ve Desmoglein 3 Testi Neden İstenir
Deri veya mukoza zarında bir otoimmün kabarcıklanma bozukluğu olduğundan şüphelenilen hastalar için tercih edilen tarama testi (pemfigus) Pemfigus tanısında yardımcı olarak kullanılır.
Yöntem Adı
Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay (ELISA)
İstanbul’da Nerede Çalışılıyor
İstanbul Laboratuvarları Kadıköy ve Şişli Şubeleri Tel : 4447522
Raporlama Adı
Desmoglein 1 ve 3, Serum
Metod Açıklaması
Bu enzime bağlı immünosorbent assay (ELISA) metodu bazı pemfigus hastalıklarının serum düzeylerini tespit eder ve ölçer. Kalibratörler ve hasta serumları, antikorların immobilize edilmiş antijenlerle reaksiyona girmesine izin vererek, DSG1 ve DSG3 antijenleri ile kaplanmış mikro kuyucuklara eklenir.
Bağlanmamış serum proteinlerini uzaklaştırmak için yıkandıktan sonra, yabanturpu peroksidaz konjuge IgG eklenir ve inkübe edilir. Başka bir yıkama aşamasının ardından, peroksidaz substratı eklenir ve ek bir süre için inkübe edilmesine izin verilir. Enzim reaksiyonunu iptal etmek ve renk gelişimini stabilize etmek için her kuyucuğa durdurma çözeltisi ilave edilir.
Tahlil, fotometrik olarak reaksiyonun ölçülmesi ve sonuçların çizilmesiyle ölçülebilir. (Ishii K, Amagai M, Hall RP, ve arkadaşları: Antijen spesifik ELISA kullanılarak pemfigusta otoantikorların karakterizasyonu) Baculovirus ile birlikte rekombinant desmogleins ifade eder. J Immunol 1997 Ağustos 15; 159 [4]: 2010-2017)
PDF Raporu
Email İle veya Online Alabilirsiniz
Yapılan Gün (ler) ve Zaman (lar)
Haftada Bir Kez Pazartesi Günleri Çalışılır. (Cuma’ya kadar laboratuarda kan verilmiş olmalıdır.)
Çalışma Zamanı
2 gün (Örnekler 2 gün / hafta test edilir) Sonuç Çarşamba 18:00. Maksimum Laboratuvar Süresi 10 gün. Örnek Saklama Süresi 14 gün.
Testin Kullanımı
Deri veya mukoza zarında bir otoimmün kabarcıklanma bozukluğu olduğundan şüphelenilen hastalar için tercih edilen tarama testi (pemfigus) Pemfigus tanısında yardımcı olarak.
Klinik Bilgi
Pemfigus, intraepitelyal lezyonlarla karakterize, sıklıkla ölümcül olan otoimmün, blister hastalığın bir grubunu içerir. Pemfigus vulgaris ve varyantları tek başına veya mukozal ve deri lezyonları ile oral veya mukozal lezyonlar ile ortaya çıkabilir. Pemfigus foliaz ve varyantları tek başına deri lezyonları ile mevcut.
Dolaylı immünofloresan (IIF) çalışmaları, her iki pemfigus formunun, stratifiye epitel veya mukoza zarları ve cildin hücre yüzey antijenlerine karşı otoantikorlardan kaynaklandığını ortaya koymaktadır. Bu antikorlar, pemfigus foliaseus ve desmoglein 3 (DSG3) ve / veya pemphigus vulgaris’de DSG1’de özellikle desmoglein 1 (DSG1), hücre yüzeyindeki desmozomlarda kalsiyum bağımlı adezyon moleküllerine bağlanır.
Desmogleins, keratinositlerin yüzeyinde ve üzerinde bulunan protein maddeleridir. Bu proteinlerin hücre-hücre adhezyonunda kritik bir faktör olduğu gösterilmiştir. Desmogleins’e karşı antikorlar, pemfigusta blister oluşumunun birincil nedeni olan hücre yapışmasının kaybına neden olabilir.
Pemfigus tanısı, lezyonları karakterize eden ve onlara neden olan otoantikorları saptayan biyopsi ve serum çalışmalarına bağlıdır. Başlangıçta, serum çalışmaları IIF tarafından maymun özofagus ve diğer doku substratları kullanılarak yapıldı.
Reaktif antijenlerin DSG1 ve DSG3 olarak tanımlanması, oldukça spesifik ve hassas enzime bağlı immünosorbent analiz yöntemlerinin geliştirilmesini mümkün kılmıştır.
Yorum
Pemfiguslu hastalarda desmoglein 1 (DSG1) ve desmoglein 3 (DSG3) antikorlarının mevcut olduğu gösterilmiştir. Pemfigus foliaseuslu, pemfigusun yüzeysel bir formu olan birçok hastada DSG1’e karşı antikorlar vardır. Daha derin bir pemfigus olan pemfigus vulgarisli hastalar, DSG3 ve bazen de DSG1’e karşı antikorları vardır.
Antikor titresi, pek çok hastada hastalık aktivitesi ile semikantitatif bir ilişkide korelasyon gösterir. Şiddetli hastalığı olan hastaların genellikle DSG’ye karşı yüksek titre antikorlarına sahip olması beklenebilir. Titrasyonların klinik iyileşme ile azalması bekleniyor.
Deneyimlerimiz DSG1 ve DSG3 sonuçları ile pemfigus varlığı arasında çok iyi bir ilişki olduğunu göstermektedir. Hastalık için yeterli hassasiyet ve özgüllük belgelenmiştir.
Bununla birlikte, klinik bulgularla veya rutin biyopsi ile pemfigusa sahip olduğu ve DSG testinin negatif olduğu hastalarda, IIF testinin (CIFS / Kutanöz İmmünofloresan Antikorları [IgG], Serum) kullanılması önerilmektedir.
Dikkat
Belirsiz örneklerin tekrar testini, daha sonra alınan yeni bir örnekle ya da başka bir yöntemle test edilen orijinal numuneyle birlikte önerin.
Desmoglein 1 (DSG1) ve desmoglein 3 (DSG3) sonuçları sadece tanıya yardımcı olur ve kendileri tarafından tanı olarak yorumlanmamalıdır. Sonuçlar, diğer diagnostik prosedürlerle birlikte hastanın klinik değerlendirmesi ile bağlantılı olarak yorumlanmalıdır.
Bu testlerin pediatrik popülasyondaki performansı belirlenmemiştir. Serum dışındaki matrisler için test performans özellikleri oluşturulmamıştır. Pozitif bir sonuç, rekombinant DSG1 ve DSG3’e karşı antikorların varlığını gösterir ve spesifik bir pemfigus tipini spesifik olarak tanımlamaz. Negatif bir sonuç, pemfigusun varlığını dışlamaz.